Во село Мало Коњари имаше еден чоек многу чесен и кроток, на име Божин.
Тој имаше само еден син на име Силјан; имаше Божин и една ќерка.
Силјан беше многу гален и од татка и од мајка, чунки од многу синои Божиноj само Силјан беше останал жив, та од тоа беше гален многу и беше го ожениле уште на шеснаесет години и на седумнаесетте години му се роди на Силјана едно дете машко, му го викаа Велко.