Жртвувајќи ја среќата заради љубовта, ја загубив онаа најважната – љубовта кон самата себе. Лутејќи се на сите околу мене, најмногу се налутив на себеси. Гневот кој го чувствував, ме надвладеа. Тагата, исто така. Разочарувајќи се во светот, најмногу се разочарав самата себе. Грижејќи се премногу, заборавив да се грижам за самата себе. и тоа траеше, и траеше…
Сè додека не се разбудив, за среќа. сè додека не ги отворив очите и вистински прогледав за прв пат.
Сè додека не ги пуштив сите лоши мисли од себе и решив да се ослободам. И престанав да се лутам. престанав да бидам гневна. Престанав да се разочарувам.
Светот е онаков каков што е. Но, јас ќе бидам онаква каква што сакам да бидам во него. и додека сум овде, секоја секунда живот, ќе ја љубам и ценам.