Кога се раѓа Розалена, таа е толку кревка што се чини дека нема да преживее. Но, со помош на самовилите, грдото, речиси проѕирно бебе се развива во жена на чијашто убавина никој не може да одолее.
Преку контраст, Ане Провоуст ја претставува грдотијата во форма на вепар, кој е верен помошник на Розалена. Во текот на приказната, катастрофите што се случуваат во околината се поврзани со убавината на Розалена.
Самовилите се борат да и помогнат да ја задржи убавината, а ангелите се борат за нејзината невиност. Судбината на крајот ја води Розалена до лордот Тиберт, грд како вепар, но и груб како вепар. Сепак, и во него има некоја нежност. ,,Розата и вепарот" е инспирирана од ,,Убавицата и ѕверот".